Kaptrui met zakken

Onno is een zakkenman... die loopt de hele dag (als hij zakken vindt) met zijn handen in zijn zakken en het liefst ook een kap aan. Ik had hier nog mooie sweaterstof liggen en die moest er wel dringend eens door geraken. Het is nu nog winter en die sweaterstof kan nu wel wat nut hebben. Dus hupla... mijn patroontje van de kaptrui moest er weer aan geloven. Maar ik ging terug een stapje verder. Neen... geen dinostaart of kippenvleugels... maar zakken.
Nadat ik alle stukken had overgetekend en geknipt, naaide ik alvast de schouders aan elkaar. Zoals altijd bij de kaptrui. Daarna tekende ik de zakken heel willekeurig. Ik wou ze nu ook niet te groot, maar toch goed voor die kleine handjes.

Ik legde die netjes op de rand van het voorpand. Ik spelde dit vast met de goede kanten op elkaar. Daarna legde ik op mijn reeds gespelde zak het ander deel erop (met de verkeerde kanten op elkaar) en legde dan mijn achterpand er netjes op. Zo kwamen de zakken juist te liggen en netjes op elkaar.

Dan stikte ik de zakjes vast aan de zijkant door een stiksel te geven langs de zijkant. Ik deed dit ook gewoon allemaal met de stretchsteek.

Eens de zakjes er aan de zijkanten aanhingen, kon ik gewoon verder werken aan de kaptrui. De mouw werd erop gespeld en dan aan de schouders vast genaaid. En dan werden de zijkanten gewoon ook dicht genaaid. De zakken werden naar buiten gelegd, zodat ik de zijkant (met dan de uitstekende zakken) gewoon in een stuk kon dicht naaien.

Het resultaat was dus best goed. De zakjes zitten er leuk in.

Ik ging ook nog eens een stapje verder met de kap. In plaats van altijd een knoopsgat te naaien, haalde ik mijn prymtang nog eens uit en stak er een mooi gaatje in.

Ik ben heel tevreden met het resultaat. Ook de boordstof heb ik achterwege gelaten en heb het eens afgewerkt met de stof zelf.

Kadertjes

Vandaag haalde ik de koffer uit met de kaders. Die zat nog bomvol. Ik was eindelijk van plan om die gemaakte kadertjes voor de trouw uit te hangen. Het was heerlijk om ze terug te zien. Ik genoot en ook Onno vond het weer geweldig. Ik legde ze weer in de volgorde en begon ze op te hangen. Bij ieder kadertje vertelde ik terug aan Onno wat er juist op stond... Ik maakte die kadertjes om op onze trouw te presenteren. (zie hier) Ieder kadertje is een fase in ons leven, hoe we elkaar ontmoetten, wat we samen deden, de geboorte van Onno, de verloving, enz... Ik moet dus dringend een nieuw kadertje bij maken met de verhuis naar Den Haag. Ik vond het een heerlijke ontspanning om te doen...

Kerstgeschenkjes naaien

Dit jaar nam ik me voor om de kerstgeschenkjes allemaal te naaien. Nu ten eerste omdat ik dan ook een reden heb om te naaien, zo een vorm van verplichte ontspanning... Nu moet ik wel zeggen dat het me al de nodige stress opleverde. Ik had ideetjes in mijn hoofd en kleuren en stofjes en ik kon niet alles vinden.. dus het begint dan al. Maar goed... Vandaag was een verrijkende dag. Ik vond de sweaterstof voor 75%, dus al 75% tevreden gesteld... Ook een speciale print die ik zocht kwam toe. Ik vond ook nog wat kleine gekochte geschenkjes die ik dan in een genaaid iets ga steken, dus al bij al tevreden.

Maar goed.. de kaptrui die ik wou maken voor mijn zoontje rolde zonet van mijn overlock. De winter komt er aan en de truien zijn nodig. Ik kan er niet aan doen maar ik vind nooit mooie truien. Dus zelf maken vind ik helemaal niet erg want zo een kaptrui maakte ik dus al verscheidene keren... dus het gaat vlot.
Vorig jaar kreeg mijn man en mijn zoon een gelijkaardige trui, alleen enkele maten groter. Nu dacht ik van de traditie maar in ere te houden. Deze trui werd al gepast en gaat nu in het pakje verdwijnen. Straks begin ik aan de grotere versie. We zijn dus van start voor de kerstperiode...

Onno vond zijn trui alvast super zacht en geweldig...

Patroon: kaptrui uit svdh, Sweaterstof: Boerenbonthal, Tricot: Andrea Lauren Kerstepitjed

Sintweekend, veel bezoek!

Veel chocolade, geschenkjes, bezoek, blijde gezichtjes, papier, snoep, taart, letterkoekjes en pepernoten, klaaskoeken, duplo, .... maar ook een beetje koorts en ziekjes maar toch ten volle genoten. De foto's zeggen genoeg! 

Gewonnen!!!

Onno was helemaal in de ban van de Hubelinoknikkerbaan. We zagen die toevallig op een creabeurs hier in Den Haag. Hij was zo wild er van dat hij van de verkoper twee losse knikkertjes mee kreeg. Onno heeft heel veel duplo, en probeerde elke dag toch iets in elkaar te krijgen om die knikkers te laten rollen. Maar toch met weinig succes. Op facebook GadgetGear.nl zag ik plots een wedstrijd om zo een doos te winnen. Ik vertelde het aan Onno en samen gingen we een foto maken. Onno ging midden de woonkamer zitten en ik goot 5 bakken duplo rondom hem. Hij zat helemaal vast met zijn beentjes onder de duplo. En dan de smekende foto met zijn 2 knikkertjes....

Het opruimen was iets minder... dus maar alles in die 5 bakken gegooid om het eventjes snel te doen gaan.

Na het sintweekend en het vele bezoek, kreeg ik ook een verrassing. We hadden via gadgetgear.nl gewonnen met onze foto en er wordt een doos opgestuurd. Ik ben dus echt in de wolken haha... want ik had net die 5 dozen duplo terug gesorteerd.

Bedankt Gadgetgear!!

Sinterklaas kwam langs...

Oh... laten we voor een keer de tradities samen gooien. De Belgische traditie van alles uit te zetten midden in de nacht en letterkoekjes te strooien samen met de Nederlandse traditie van in te pakken en op 5 december en uiteraard pepernoten, want die vindt Onno intussen geweldig. Deze morgen toen Onno wakker werd stond hij met zijn voeten in een spoor van letterkoekjes. Er moet een gat in de zak van de piet gezeten hebben, want het liep tot aan onze eettafel waar al het speelgoed op stond. Onno was zo in de ban van het letterspoor dat hij het speelgoed helemaal niet zag....
Maar toen het vrolijke gelach, de verwondering, de enthousiaste krijsjes en het weg en weer gehol met stukken speelgoed.... heerlijk... Hoe ik mezelf betrapte met een heerlijke smile en genoot!

Nu druk aan het bakken met chocolade voor bezoek dit weekend. En een wortelcake past nu toch ook wel in het thema.

Geslaagd!!!

Ja, hij is geslaagd. Zijn pietendiploma is binnen. Dat hij verkleed naar school vertrok vond ik al een serieuse stap voor hem. Onno wou hem nooit verkleden. Meestal kregen we met vaderdag, kerst, moederdag.. als alles kindjes mooi op de foto gaan verkleed voor een kaartje, een sip kijkende jongen zonder verkleedkledij. Verkleden is niet voor hem.. dus deze morgen vertrok hij toch heel enthousiast naar school als Piet. Zelfs met een legging aan onder zijn broek. De muts ging ook aan en natuurlijk zijn felgele schoenen. Deze avond haalde ik een vermoeide piet van school. Nog steeds met de kledij en muts aan en zelf met extra roet aan het gezicht.. en met een pietendiploma. Geslaagd!!! Thuis vlogen de pietenkleren heel snel uit... met de vermelding dat hij nu nooit geen piet meer wil zijn, ook niet volgend jaar. Dat zien we nog wel makker ;)

Madurodam

Bezoek. Heerlijk! Wat kan je op een regenachtige zondag doen met kindjes... inderdaad naar Madurodam. Het weer was nog redelijk na een helse stortbui de avond voordien. Dus we gingen er toch voor. De hele dag bleef het toch redelijk droog in Madurodam tot de late namiddag, wanneer we net alles hadden gezien. Ideaal dus en de kindjes (en wij) hadden toch een hele leuke dag daar tussen de miniatuurkes.