Dus dan maar begonnen... een hele dag heerlijk lang uitgeprobeerd. Patroon uittekenen, kap verknippen, knippen, plakken.. Tegen dat ik Onno van school ging halen had ik de kap. En jaaaaa ze was al heel goed gelukt. Alleen de bol wol verknippen en als manen aan die kap naaien vond ik toch wel een serieuse uitdaging. Het leek eerlijk gezegd eerst op niets, maar door de hoeveelheid toch heel mooi uitgevallen.
Ik naaide de hele avond (nacht) door want ik genoot zo enorm van die jas te maken. De knopen er aan, voering, kap er aan.... En nu nog de staart.
De staart die komt met een knoopje achteraan zodat die in sommige gevallen gewoon kan losgemaakt worden, om staartongelukken tegen te gaan.
Mijn zoon is er wild van. Heerlijk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten