Carnaval

Onno houdt helemaal niet van verkleden, maar deze keer ging ik er toch voor. Ik ging naaien... een dino leek me een gemakkelijk iets om wat mee te doen. Wat ik zeker wou was dat het pak niet uit 1 geheel bestond, want voor de juffen is dat echt een onnozel gedoe anders. Dus ik nam een patroontje, die ik al heel vaak heb gemaakt.. de kaptrui uit stof voor durf het zelvers. Ik had groene fleece gevonden op de markt in Rotterdam en ging er dus voor. Het achterpand van de kaptrui knipte ik in twee stukken en voegde er naadwaarde aan toe. Ik haalde wat blauwe en gele katoen uit en knipte driehoekjes die ik opvulde met de vulling van een oud kussen. Tussen het achterpand plaatste ik de driehoeken, en ook tussen de twee delen van de kap en stak toen de trui gewoon in elkaar zoals anders. Alleen heb ik de kap niet gevoerd (dubbel gemaakt) en ik trok die ook niet helemaal dicht, want dan kan Onno moeilijk in de trui want de fleece rekt zo veel niet.
Het originele plan was om dan ook nog een basisbroekje te maken en daar een staart aan het hangen. Ik knipte een stuk van 1 meter, tekende een boog naar omhoog zodat ik een breedte van 50 cm had. Ik had het ook aan de stofvouw gelegd. De boog moest ik nog dichtnaaien, ook weer met allerlei driehoekjes er tussen.
Uiteindelijk heb ik de staart gewoon dicht gemaakt en die onderaan de trui gehangen. Ik deed er wel nog een stuk boordstof aan zodat de trui nog wat aangenamer zit en dat het mooi is afgewerkt.
Onno was alvast heel enthousiast met zijn trui...

Uiteindelijk lijkt die kaptrui echt wel een leuke basis om nog verder te werken. Ik had nog zachte witte stof en nooit gedacht dat mijn zoon zich plots zo graag ging verkleden. Ik maakte terug een kaptrui, maar stak rode "lussen" tussen de naden van de kap. De mouwen kon ik er niet helemaal meer uit krijgen, dus ze waren korter. Ik zag het hem wel aandoen met een longsleeve onder. Maar uiteindelijk leek het perfect. Ik naaide enkel de oksel tot beneden dicht en liet de mouwen open. Ik had nog een lintje pluimen liggen (van een wilde aankoop om mijn trouwkleed te pimpen) en dus ideaal... Een kipje werd geboren. Alleen de pluimen onderaan zorgen dat de trui wat smal wordt om er in te kruipen. Dus die ga ik nog wat los maken...

En ja.. ik vond nog een vossenstaartje bij mijn stofjes van een vorig uitprobeersel.. dus ja.. een vos komt er misschien ook gauw aan.