De tijd gaat snel... veel te snel. Het bloggen lag stil want mijn energie was weg. Mijn energie zat nu in een bolletje in mijn buik. Heel langszaam veranderde die energie in een prutsje dat naast me ligt op bed. Een lachende pruts, een vrolijke meid... genaamd Ada. Een engeltje... wat een heerlijk kind. Mijn energie komt stilletjes aan terug. Ook heel langszaam, misschien duurt het ook wel weer 9 maand voor ik weer mijn top bereik. Maar mijn hoofd die gaat lekker door. Ideetjes stapelen zich op, projectjes, opruimacties... alles. Het voelt alvast heerlijk dat ik terug eens kan bloggen. Terwijl mijn kleine meid vrolijke geluidjes maakt in de box naast me. Het is perfect. Nu weet uitdaging zoeken. De vakantie staat voor de deur dus dat is al een uitdaging. Acties ondernemen om zoonlief ook te entertainen. Veel staat er nog niet op het programma maar dat hoeft ook niet. Als we een idee hebben schrijven we dit op onze planning, een vrolijk getekende wolk aan de vaatwasmachine. Momenteel twee dingen... treinmuseum bezoeken en mario-stempels maken. Stilletjes aan druppen de ideetjes binnen.
Ik zelf maak ook een lijstje... die is altijd in mijn hoofd. Misschien moet ik dat ook maar eens veranderen. Geeft misschien ook wat overzicht en extra rust. Dus ik voeg even in mijn hoofd een volgend dingetje bij mijn lijst: een lijstje maken.
Oh .. waarom niet onmiddelijk:
- Een zeefdrukraam maken om uit te proberen of zeefdruk op stof wel iets voor mij is
- Mijn stoffenkast heel drastisch leger maken. Ofwel in kledij, zonnehoes maxi cosi, geschenkjes, ... Ik ga per stof iets bedenken en wegwerken
- Bakken, ik heb zo een behoefte om te bakken. Maar de avonden zijn momenteel op bed liggen met Ada. Ik hoop zo binnenkort iets lekkers op tafel te kunnen zetten. Een pimcake proberen, de yoghurtcake met bosbessen en een appelcake staan al een tijdje op de wachtlijst
- Verjaardagsactiviteiten bekijken en bedenken voor Onno
- Een beetje buikwerken :P want die kleine meid liet wel wat kilootjes achter
- Project kinder-kamer, plaats maken zodat ze samen kunnen slapen. Daar kijkt Onno enorm naar uit (tot na de eerst nacht waarschijnlijk)
...
Zo.. ik ben normaal terug in bloggenland >-<
Geen opmerkingen:
Een reactie posten